شهر آذر آباد که در بین مردم محلی به آدربا شهرت دارد، شهری باستانی است که تاریخ آن را متعلق به دوران ساسانیان می‌دانند. این شهر امروزه در منطقه ورزنه گلپایگان (گلشهر) و در فاصله ۲۵ کیلومتری گلپایگان قرار دارد. بقایای شهر به صورت تپه های کوچک خاکی است که از فرسایش خانه ها و اماکن شهر به وجود امده است. به دلیل استفاده از خشت خام در مصالح شهر، خانه ها به سرعت رو به ویرانی گذاشته اند. با این وجود در این شهر باستانی، مکان های متعددی را می توان مشاهده کرد از جمله، بخشی از برج و باروی ححفاظتی شهر، قسمتی از خانه اعیان نشین خان ها، حمام، سفالخانه، گورستان و زه کش آب، که البته از این مکان ها بقایای ناچیزی وجود دارد و به دلیل حفاری های متعدد این بنای ماندگار به سرعت در حال تخریب است. آنچه مسلم است از وسعت گورستان شهر آذر آباد می توان شهری وسیع و آباد را تخمین زد. برخی آذرآباد را نام قدیم ورزنه امروزی که بخشی از شهرستان گلپایگان است می‌دانند که این گفته به عنوان یک فرضیه به قوت خود باقی است.
قدمت ورزنه گلپایگان به دوران ساسانیان بر می‌گردد. شاهدی بر این امر وجود شهر آذرآباد (نام قدیم ورزنه) میباشد و متاسفانه امروز آثار کمی از این شهر باستانی که گویا مردمان آن قبل از اسلام پیرو دین زردتشت بوده‌اند بر جای مانده‌است. امروزه منطقه ورزنه (آذرآباد) قسمتی از شهر گلشهر میباشد. در این منطقه معادن سنگ‌های ساختمانی در حال بهره‌برداری نیز وجود دارد. ورزنه همواره در طول تاریخ دروازه ورودی به دشت گلپایگان بوده است.
آذرآباد یادآور نیاکان زردتشتی ما است که به آتش (آذر) به چشم احترام می‌نگریستند. قابل ذکر است که پس از مدتی نام(آذرآباد)به ((آدربا)) مبدل شد که امروزه اغلب ساکنین-ورزنه- این نام را به یاد دارند.همچنین در میان قبرستان این منطقه قبرهای با علائم صلیب وجود داشته که نشانگر وجود مسیحیان در این منطقه میباشد که خود جای تامل دارد چرا که در منطقه گلپایگان هیچگونه پیروان دین مسیحی یافت نشده است . در گذشته به علت خشکی قناتها ساکنین شهر به محلی که تقریبا در ده کیلومتری جنوب شهر(آذرآباد)واقع است نقل مکان می کنند(ورزنه فعلی).البته نقل قول صحیح تر که از ریش سفیدان ورزنه فعلی نقل میشود بروز قحطی و سیلاب در آذر آباد میباشد که باعث تخریب آنجا شده است و دلیل واضح این امر جاری بودن قنات آذرآباد تا ۵۰ سال پیش و کشت شدن آن توسط اهالی ورزنه ( خاندان جمالی ) میباشد . یکی دیگر از وجه تسمیه های آذرآباد که به (آدربا) معروف شده است وزش همیشگی باد در این منطقه میباشد( در لفظ محلی آدربا یا همان آدر باد ) که آثار آسیاب بادی در کوه مشرف به آدربا( کوه حاج قارا) موجود میباشد. امروزه این منطقه بخشی از پناهگاه حیات وحش موسوم به حیات وحش موته میباشد که گونه های نادر جانوری از جمله آهو در آن یافت میشود . همچنین این محل به مکانی برای جوینگان گنج مبدل شده که باعث تخریب آثار باستانی گردیده است.
به دلیل موقعیت استراتژیک گلپایگان در طول دوران مختلف، این شهر عمدتا دارای قوای مقاومتی و دژو باروهای حکومتی متعدد بوده است و بدین سبب گلپایگان به شهر قلعه ها و باروهای بلند معروف است.